روش های پیشین تنظیم شبکه های توزیع انرژی الکتریکی مانند روش نرخ بازگشت، سرپوش قیمت، سرپوش قیمت به علاوه طرح پاداش و جریمه، انگیزه لازم برای سرمایه گذاری بهینه در شبکه را فراهم نمی کنند. به این معنا که روش نرخ بازگشت منجر به سرمایه گذاری بیشتر از حد مطلوب و روش سرپوش قیمت منجر به کاهش سرمایه گذاری در شبکه می گردد. روش طرح جریمه و پاداش به علاوه سرپوش قیمت نیز به علت ارائه قابلیت اطمینان و انرژی به صورت کالای واحد امکان توزیع بهینه سرمایه در شبکه را فراهم نمی کند. به منظور رفع معضل سرمایه گذاری بهینه، در سال های اخیر روش بیمه به عنوان راهکاری جایگزین برای تنظیم شبکه های توزیع ارائه شده که امکان جداسازی خدمات قابلیت اطمینان از خدمات انرژی و در نتیجه توزیع بهینه سرمایه در شبکه را فراهم می کند.این مقاله در گام نخست با مقایسه ساختار سرمایه گذاری در روش بیمه با ساختار سرمایه گذاری در روش های پیشین تنظیم، مزایای این روش به نسبت روش های قبل را بیان کرده و در گام دوم با بررسی تاثیرات منفی دو معضل سواری رایگان و تاخیر در سرمایه گذاری، لزوم و نحوه به کارگیری راهکاری متمرکز در کنار طرح بیمه را روشن می سازد.